هوا خیلی سرد شده و من هم خستم هم دلگیرم هم خوبم...
کلاسای آنلاینمو شرکت میکنم و احساس میکنم داره برام عادی میشه، کم کم دارم به همینم عادت میکنم نمیدونم اگه ما آدما این توانایی رو نداشتیم باید چیکار میکردیم،چطوری باید با اندوهمون کنار میومدیم؟!...
چقدر دوست دارم فردا دامن مورد علاقه مو بپوشم رژلب قرمزمو بزنم خودمو جا بزارم تو خونه و برم صحرا 1دل سیر بدوم کاش هیچکس نباشه اصلا بتونم داد بزنم، وای چه خوب میشه اگه واقعا هیچکس نباشه ،بلند بلند آواز میخونم و تمام برگای جاده‌هارو له میکنم چه آهنگی بهتر از این؟! شایدم وسط خنده‌هام بلند بلند زدم زیر گریه کاش هیچکس نباشه،نبینه،چیی میشه اگه بارونم بباره مو‌هامم نبافته باشم ریه‌هامو پر کنم از بوی خاک پای بیدای کنار جاده 1بار دیگه بدون خودم تلو تلو بخورم کل راهو...